Zoek
0
U heeft nog geen producten in uw winkelwagen.
media
  • Apr 13, 2019
  • Reacties: 0

Echo en flutter echo

Het verschil tussen (flutter) echo en galm is dat de eerste bestaat uit een min of meer exact getimede herhaling van het (gereflecteerde) geluid. Wanneer men bijvoorbeeld in een put praat, komt het geluid na verloop van tijd gereflecteerd terug naar de spreker. Dat is een echo. Wanneer reflecterende vlakken (bijvoorbeeld muren of glazen wanden) recht tegenover elkaar staan ontstaat een zichzelf telkens herhalend patroon van een echo: een flutter echo. Dit fenomeen komt voor in veel van de, door de mens gebouwde, ruimtes. We houden nu eenmaal van rechte vormen in de bouw. Deze parallelle wanden zorgen ervoor dat de geluidsgolven telkens opnieuw heen en weer kaatsen. Het is een zeer onprettige akoestiek die eigenlijk wel aangepakt zou moeten worden voor een prettig leef- of werk klimaat.


Galm

Wat doorgaans onder galm wordt verstaan zijn meerdere objecten die op verschillende afstanden en onder verschillende hoeken geluid reflecteren. Deze galm komt van nature veel voor omdat verschillende materialen en vormen in de natuur bestaan. Doordat deze het geluid naar diverse kanten meer- en minder reflecteren ontstaat een meer diffuus patroon, geen exacte herhaling volgens een vast tijdsverloop.

Ook galm kan hinderlijk zijn indien dit te veel wordt ten opzichte van het directe geluid. Maar een beetje galm geeft een ruimte ook een natuurlijke sfeer. Het is dus met name een te veel aan galm (of echo) die een probleem vormt. Een totaal gedempte ruimte zou onnatuurlijk en doods aanvoelen en is alleen in een studio of akoestisch laboratorium wenselijk. Het is zaak een goede belans te vinden tussen de akoestische aanpassing in een ruimte en de natuurlijke galm. In harde (en/of grote) ruimtes slaat het meestal door naar te veel galm en echo dus is demping meer dan noodzakelijk. Maar helemaal gedempt hoeft het dus niet te zijn voor een comfortabel akoestisch klimaat.